Waterdrinker leert bloggen

De zeer geëerde vriend, collega, stadgenoot en meesterschrijver Pieter Waterdrinker (zie foto) gelooft maar niet dat bloggen zo makkelijk is. Beetje vreemd dat iemand die zo goed kan schrijven, zoveel moeite kan hebben met bloggen: want dat is toch niet veel meer dan af en toe een stukkie tikken. Bij vertrek kwam met veel moeite het hoge woord eruit: oké, ook Waterdrinker kan bloggen leren.

Dom, bedenk ik me nu. Gemiste kans. Had ik eindelijk iemand in huis die echt kan schrijven, heb ik hem niet eens uitgenodigd een kort stukje proza op mijn weblog te tikken. Nou ja, dan rest jullie niets anders dan zijn boeken te kopen. Bijvoorbeeld zijn laatste roman Duitse bruiloft, die binnenkort ook in een Duitse vertaling verschijnt.

En als je als gierige Nederlander gratis wilt blijven lezen, dan moet je het maar bij dit blog houden.

Rien is niet meer

Met ongeduld heb ik gewacht op de In Memoriam van Rien van Drunen op de blog van collega Van Zwol. Het nieuws van zijn dood fluisterde ik hem onlangs in tijdens een borrel van de Nederlandse Vereniging in Moskou. Niet dat ik Rien van Drunen op de voet volgde, ik had het ook maar gehoord van iemand anders. (Zo gaat dat bij een Nederlandse Vereniging in den vreemde.)

Nu is de In Memoriam dan geschreven. Lees maar.

Rien van Drunen was de artiest die de Nederlandse Vereniging ons vorig jaar schonk tijdens het Oranjebal. Dit jaar moeten we het, bij afwezigheid van Rien, doen met Patrick Verheij. Wie? PATRICK VERHEIJ. Hij is al zo populair dat zijn website rare teksten vertoont.

Zijn .com-site is ook niet helemaal jofel. Al lees ik via google:

Deze site vertelt een prachtige webvertelling over een artiest in wording. Klik verder en...geniet.

Nee, dat wordt weer een Oranjebal om nooit te vergeten morgenavond...

Artikel Tsjernobyl-herdenking

Mijn reportage over de Tsjernobyl-herdenking in Moskou kun je hier of hier lezen.

Milinkevitsj in de bak

De man die Loekasjenko uitdaagde, zit dan eindelijk vast. De politie arresteerde Aleksandr Milinkevitsj gisteren omdat een deel van de betogers een illegale route had genomen. De rechtbank veroordeelde hem gelijk tot vijftien dagen cel.

Omdat we Milinkevitsj niet willen herinneren als een gevangene in de duistere kelders van de Wit-Russische gevangenis, plaatsen we hier wat foto's van onze arme, lieve, maar beetje slappe oppositieleider in betere tijden.

Boven: Milinkevitsj (links) viert de aanstaande, maar uitgebleven zege met Aleksandr Kozoelin, die ook al in de cel terechtkwam.

Boven: Milinkevitsj bezoekt eind maart de harde kern van betogers die tentjes heeft opgezet op het Oktoberplein in Minsk. Hij drinkt thee, zijn vrouw kijkt lachend toe.

Milinkevitsj, met al wat minder rode neus dan de dag ervoor, praat op het podium bij een demonstratie in maart over de toekomst. Nu is duidelijk waar die toekomst voor hem is: in de bak.
(Foto's Remco Reiding)

Ereveld: rol Russen in oorlog

Zes jaar geleden was het Russisch Ereveld in Leusden een vergeten plek. Bijna niemand wist van het bestaan af van deze enige begraafplaats voor Sovjet-militairen in Nederland (de Georgische begraafplaats op Texel uitgezonderd).

Ik heb altijd gezegd dat één van de redenen daarvoor is dat de rol van Rusland tijdens de oorlog onbekend is of onderschat wordt in het Westen. Dat blijkt nu ook uit onderzoek van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Daarvan worden de resultaten morgen bekendgemaakt, maar de Volkskrant had alvast een voorproefje. Jan van Kooten, plaatsvervangend directeur van het comité, wordt geciteerd. Ik lees:

Over de rol van Rusland hebben de meeste Nederlanders geen flauw benul. Van Kooten: ‘De inzet van de Amerikanen en Canadezen, D-Day – dat is allemaal
gesneden koek. Maar dat de Russen dertig miljoen man onder de wapenen hadden en dat er dertien miljoen Russische soldaten zijn gesneuveld, weet nauwelijks
iemand.’

Tsjernobyl: Greenpeace sputtert tegen

Greenpeace liet ook nog wat van zich horen vandaag in Moskou. Dertien begeesterde jongelui zorgden ervoor dat de politie op en bij het Rode Plein eindelijk eens wat anders te doen had dan arme toeristen geld afhandig maken omdat ze geen registratie hebben. Ze ketenden zich vast aan de hekken rond de Basiliuskathedraal, dat ding met die gekleurde uien dat altijd op de achtergrond te zien is bij televisieopnamen. Foei! In de handboeien gelijk natuurlijk.

Het protest was gericht tegen de opkomst van ideeën om nieuwe kerncentrales te bouwen. Greenpeace bestrijdt dat de risico's beperkt zijn, hoewel zelfs mede-oprichter Patrick Moore tegenwoordig zegt dat kernenergie een schone en veilige energiebron is.

Maar, als kerncentrales zo veilig zijn, waarom worden ze dan bijna altijd aan de grens gebouwd? Wie het weet, mag het zeggen.

Herdenking Tsjernobyl

Ondanks dat de grootste kernramp in de geschiedenis al twintig jaar geleden plaatsvond en ondanks dat Tsjernobyl op meer dan duizend kilometer van Moskou ligt, kwamen duizenden mensen vanmiddag bijeen op begraafplaats Mitino in de Russische hoofdstad. Het was een indrukwekkend gezicht.

Een stel bobo's mocht uiteraard vertellen hoe erg het allemaal niet was. Niet iedereen was tevreden over de opkomst van de hoogwaardigheidsbekleders. De allerhoogste bazen van het land hadden hun adjudanten gestuurd, vond een man. Ik hoorde deze merkwaardige, grappige paradox: ,,Ze spreken wel, maar ze hebben het niet voor het zeggen.''

Sergej Kirijenko, het hoofd van het Russische atoomenergieagentschap (fijn woord voor scrabble), gaf wel acte de presence. Nogal gedurfd, lijkt me gezien zijn wensen. En oud-wereldkampioen schaken Anatoli Karpov, die ooit voorzitter was van een Tsjernobyl-fonds, zo liet ik mij vertellen.

Maar ik had meer aandacht voor het menselijke leed. Zoals de zieke liquidators, de mensen die naar het rampgebied werden gestuurd om de rotzooi op te ruimen. Of de nabestaanden, onder wie Vera Toptoenova (foto links) die haar enige zoon verloor. Over die mensen lees je dus morgen meer in de GPD-kranten.

Apparatuur en Tsjernobyl

Net als in Tsjernobyl op 26 april 1986 ging ook bij mij technisch gisteren en vandaag het een en ander niet helemaal goed, maar de schade die een crashende laptop ten gevolg heeft, valt mee in vergelijking.

Toch... zou het misschien door de straling komen? Houden mijn gloednieuwe fotocamera, mijn niet zo oude printer en scanner, mijn nieuwe en - opnieuw - ook mijn oude laptop er daarom mee op? Heb ik meer radioactiviteit rond de kerncentrale opgesnoven dan mijn apparatuur lief is? Tsjernobyl, aan dat ene woord blijft iets van mystiek kleven...

Morgen is dan de grote dag, precies 20 jaar na de ramp. Om het mezelf en jullie makkelijk te maken, verwijs ik eerst naar de Tsjernobyl-special van mijn gewaardeerde vrienden van de Stichting Platform Samenwerking Nederland - Oekraïne. Daar kun je veel meer lezen.

Feature Tsjernobyl

De ontplofte en lekkende reactor 4 van de kerncentrale van Tsjernobyl.
(Foto Remco Reiding)

Mijn feature over mijn bezoek aan Tsjernobyl, Pripjat en Slavoetitsj kun je lezen op de website van BN/De Stem.

Woensdag is het precies 20 jaar geleden dat reactor 4 van de kerncentrale in Tsjernobyl ontplofte. De komende dagen kun je hier dus nog wat berichten over de grootste kernramp in de geschiedenis verwachten.

Eerdere posts over Tsjernobyl lees je hier:
Drie hoofden
Slavoetitsj
Gestapo
Pripjat
Graffiti
Greenpeace en mensaap
Greenpeace en mensaap (2)

Quote van de malloot: Irak

Dit beruchte en erg amusante filmpje van de compleet dronken Vladimir Zjirinovski kwam ik tegen. Hij is voor de Amerikaanse invasie in Irak, waarschuwt 'cowboy George', spot met de Amerikanen en prijst de Irakese leider Saddam Hoessein de hemel in.

Bagdad wordt voor 'George' wat voor Napolein Waterloo was en wat voor Hitler Berlijn werd, bluft Zjirinovski. Het liep iets anders.

Ik koppel er een prijsvraag aan: hoe vaak gebruikt Zjirinovski in dit filmpje het platte scheldwoord 'bljat'? Laat je antwoord achter onder dit bericht.

Ereveld: programma 9 mei

Het programma van de Russische herdenking op 9 mei is bekend.

Om 09.30 uur leggen vertegenwoordigers van de Russische, Oekraïense, Wit-Russische, Kazachse en Oezbeekse ambassade alsmede burgemeester Van Vliet van Amersfoort bloemen bij monument De Koedriest (Appelweg, achter de golfbaan). Het is verstandig iets eerder aanwezig te zijn.

Om 10.00 uur verzamelen de genodigden en aanwezigen zich bij de ingang van het Russisch Ereveld aan de Dodeweg in Leusden (bij de Amersfoortse begraafplaats Rusthof).

Om 10.30 uur begint de plechtigheid met kransleggingen.

Vanaf 11.00 uur heeft in de aula van Rusthof een receptie plaats voor genodigden van de ambassades.

Ereveld: komst nabestaanden

Meer dan zestig jaar waren de vaders van Anatoli Balasjov en Faina Vjazovaja vermist. Ze dienden in het Rode Leger, overleden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog en werden begraven op het Russisch Ereveld in Leusden. Ik spoorde Balasjov en Vjazovaja op en vertelde hun waar hun vaders begraven liggen. In mei brengen ze voor het eerst een bezoek aan het graf. Balasjov met zijn vrouw Maria en Vjazovaja met haar zoon Pjotr.

Omdat Balasjov en Vjazovaja het zoals zoveel mensen in de voormalige Sovjetunie niet zo breed hebben, zoeken zij een gastgezin waar zij in mei een week kunnen verblijven. Omdat ze natuurlijk dicht bij het Russisch Ereveld willen zijn, gaat de voorkeur uit naar gastgezinnen in of in de omgeving van Leusden en Amersfoort. Het zou mooi zijn als er Russisch kan worden gesproken en als u kunt helpen met vervoer.

Als u wilt helpen, neem dan alstublieft zo spoedig mogelijk contact op met mij: rreiding@gpd.nl.

Chodor(k)ovski

Er was een tijd dat journalisten gerust over Chodorovski konden schrijven en niemand opviel dat er een letter ontbrak in de naam. Die tijd is voorbij, hoewel het nog steeds niet altijd goed gaat met de spelling. Zoek op Chodorovski bij Google en huiver: kijk maar. En zie de Engelse spelling met ontbrekende letter hier.

Meestal gaat het nu goed, want Michail Chodorkovski (zo heet hij) blijft maar in het nieuws. Ook al zit de oligarch - ooit de rijkste man van Rusland en nu de bekendste gevangene van het land - ver weg in de taiga in een strafkolonie.

Laten we niet vergeten: de entourage van Chodorkovski heeft er alle belang bij hun baas in het nieuws te houden. Wie zou zich de beste man nog herinneren na een paar jaar zonder berichtgeving? Het kost me daarom af en toe wat moeite elke scheet die zijn advocaten laten, serieus te nemen. Maar soms ontkom je nu eenmaal niet aan een stukkie. Dat kun je dus morgen lezen in de GPD-kranten.

Voor meer over de politieke strafcampagne van de overheid, alle zaken tegen Yukos, hoeveel dagen gevangenschap Chodorkovski nog heeft te gaan, wat de temperatuur is in de strafkolonie van Krasnokamensk en alle scheten van zijn advocaten: Khodorkovsky Trial, van en door Chodorkovski en zijn entourage zelf.

Greenpeace, Tsjernobyl en mensaap (2)

Mijn nieuwsverhaal over Greenpeace en het aantal doden als gevolg van de kernramp in Tsjernobyl lees je onder meer HIER.

Greenpeace, Tsjernobyl en mensaap

Onze huisje-boompje-beestje-beschermers van Greenpeace hadden niet alleen bezwaar tegen de kippenshow van Zjirinovski. Gisteren (dinsdag) uitte de milieuorganisatie zware kritiek op een vorig jaar verschenen rapport van het Tsjernobylforum.

De kern van de zaak: volgens Greenpeace sterven 200.000 mensen aan de gevolgen van de kernramp van 26 april 1986. Dat is een klein beetje meer dan de 56 doden waarvoor het Tsjernobylforum haar handen in het vuur wil steken. (Vierduizend waarschijnlijke sterfgevallen niet meegeteld.)

De reactie van Greenpeace op het rapport van het Tsjernobylforum komt wat hysterisch over en de bronnen van de milieuorganisatie klinken niet echt overtuigend: de Wit-Russische nationale academie van wetenschappen... Anderzijds kan Greenpeace wel eens gelijk hebben: the worst is still to come.

Vandaag (woensdag) lees je er meer over in de GPD-kranten en zaterdag tref je in deze kranten mijn feature aan over mijn bezoek aan de idyllische plekjes Tsjernobyl, Pripjat en Slavoetitsj.

Over de consequenties van de kernramp blijft het hoe dan ook kibbelen geblazen. Mythe of werkelijkheid? Ook collega en vriend Coen van Zwol is er niet zeker van. Bestaat de harige mensaap die zich in de bossen van Tsjernobyl zou schuilhouden echt?

In memoriam chickens

Zoals wel vaker in Rusland en voorganger Sovjetunie komen de werkelijke gevolgen van rampen geregeld pas later aan het licht. Zo ook de betreurenswaardige, pijnlijke en dramatische afloop van het feestje van Zjirinovski en de zijnen.

Het partijtje werd bijgewoond door de gouden jeugd van Moskou (entree: honderd dollar), uw verslaggever (entree: perskaart) en 3000 kippen die twee uur voor aanvang waren aangevoerd vanaf een kippenboerderij in de omgeving van Moskou (de kippen, bedoel ik).

Greenpeace had zich vooraf al beklaagd over deze brute actie tegen de vogelgriep van de clowneske Zjirinovski. En de meest vreselijke vermoedens van de milieuorganisatie kwamen uit.
De presentatie van het liedje "Alle trekvogels uit de lucht schieten" was voorbij, het dansen, zingen en bunkeren was gestaakt en de zon kwam al op boven de scandaleuze club Slava, lezen we. (Uw verslaggever was reeds vertrokken bij dit ordinaire elitefeestje.) Toen pas werd de omvang van de ramp duidelijk.

Op de marmeren vloer van de VIP-ruimte lagen veertig slachtoffers. Hun veren bewogen niet, getokkel bleef uit en geen van de veertig kippen pikte nog naar zaadjes, die toch al niet tot het luxueuze buffet hadden gehoord. Ze hadden hun laatste ei gelegd.

Ik citeer een ontvangen e-mail: ,,Het meest vreselijke beeld drong zich op. Op de vloer lagen tussen de uitwerpsels 40 bewegingsloze vogels. De overgebleven aanwezigen verzamelden de kippen in een doos en hebben ze begraven als ware soldaten."

Chicks and chickens

In de strijd tegen de vogelgriep presenteerde de ultranationalist Vladimir Zjirinovski zaterdag, zoals ik eerder aankondigde, zijn nieuwe single: ‘Alle trekvogels uit de lucht schieten’. Het was een te verleidelijk feestje om over te slaan. Ook omdat het zich zo’n beetje bij ons om de hoek afspeelde, in het ‘culturele ontspanningscentrum Slava’ (Lof) aan de Enthousiastelingenweg.

Vooraf had Zjirinovski aangekondigd speciale gasten uit te nodigen: 3000 Russische kippen. Hier en daar scharrelde inderdaad zo’n beest tokkelend rond. De gouden Russische jeugd schrok zich een hoedje, toen zo’n kip op een bord vol gratis eten sprong. Maar de meeste kippetjes bleven op hun plek, in zakken die je om je schouder kunt gooien. Want elke bezoeker mocht zo’n beestje mee naar huis nemen.

We zagen ook heel wat andere kippetjes: chicks, schaars geklede jongedames getooid in veren, deelden witte chocolade-eitjes en hanen-lollies uit. En op de bar liepen speelgoedkippetjes die je kon opwinden.

De tweede man van de ultranationalistische LDPR, Aleksej Mitrofanov (beter bekend van de erotisch-politieke film Joelia), mocht de boodschap van de avond verkondigen. Zijn partij denkt er niet aan Russische kippetjes te gaan slachten. Want is dat niet precies wat de Amerikanen, die hufterige uitvinders van de vogelgriep, willen?
Buitenlandse vogels, zogenaamde trekvogels, kunnen niet op genade van de ultranationalisten rekenen. Die moeten, zoals Zjirinovski in de Doema voorstelde, uit de lucht worden geschoten.

Vervolgens bracht de meidengroep Min Net (Orale Seks) het liedje ‘Alle trekvogels uit de lucht schieten’ ten gehore: «Нам не нужен птичий грипп, водку выпьем, будем жить.» (‘We hebben geen vogelgriep nodig, we drinken wodka en we leven verder’.) Zjirinovski zelf bleef de hele avond spoorloos.

---

Eerdere berichten over Zjirinovski ("Quote van de malloot"):
Corruptie
Mohammed-cartoons
KGB
Buiten zwemmen
Condoleeza Rice

Dat was dan Hiddink

Al maanden schreef de Russische pers over de aanstelling van Guus Hiddink als bondscoach en gisteren was het dan eindelijk zover. Hij kwam, hij zag en wist niet hoe snel hij weer terug moest naar Nederland, waar hij morgenochtend een doorsnee training bij PSV leidt danwel bijwoont.

Hiddink zette zijn krabbel, gaf wat plichtmatige antwoorden op voorspelbare vragen en koos weer het luchtruim in een privé-jet die voor hem klaarstond. Met een vaantje van de Russische voetbalbond en een woordenboek op zak.

Wat zijn we vandaag wijzer geworden?
- Rusland heeft potentieel
- Hiddink gelooft erin
- het zaaltje van Itar-Tass is te klein voor dergelijke persconferenties
- de Russische sportpers is op jacht naar het telefoonnummer van Guus Hiddink

- De Telegraaf heeft geld zat, want ze kunnen een journalist en een fotograaf invliegen voor een nietszeggende persconferentie

- een Japanse journalist zit zich thuis te verbijten, omdat Hiddink tot twee keer toe geen antwoord wenste te geven op de vraag "wat joe tink of Jepenies tiem?" (Japan is tegenstander van Australië op het WK)

Een rijke oogst. Dat belooft nog wat.

Zjirinovski is back!

Misschien hebben jullie de quotes van de malloot niet eens gemist vanwege de vele grappige uitspraken van de Wit-Russische president Loekasjenko van de afgelopen weken (zie hier). Maar feit is dat Vladimir Zjirinovski's acties en uitspraken op mijn blog al weer een tijdje afwezig zijn. Dat maken we in één klap goed.

Zoals je vandaag in de GPD-kranten kunt lezen, heeft Zjirinovski een liedje gemaakt dat een succes dreigt te worden. Op internet is het al bijzonder populair.

De titel ("Alle vreemde vogels afschieten") verwijst naar Zjirinovski's uitspraken over vogelgriep. Weet je nog? Hij zei dat alle trekvogels die het wagen vanuit Turkije naar Rusland te vliegen uit de lucht geschoten moesten worden.

Het nog enigszins muzikale deel van het lied wordt ingezongen door een meidengroep met de naam Min Net (Orale seks). (Dat je weet, van welk niveau onze citaat-maat is.)

HIER kun je het eerste deel van het liedje beluisteren, met aan het einde van het fragment de orerende Zjirinovski in de Doema, het Russische parlement.

Welke idiote plannen Zjirinovski heeft voor de presentatie van het liedje, kun je lezen in de GPD-kranten.

Eerdere citaten van Zjirinovski lees je hier:
Corruptie
Mohammed-cartoons
KGB
Buiten zwemmen
Condoleeza Rice

Hiddink komt nu echt (7) - Eerbetoon

Ik kwam in één van de Russische sportkranten een grote foto tegen met het spandoek: 'Hiddink for president'. Dat is misschien zo'n gek idee nog niet, want Rusland kiest over twee jaar een nieuwe president en wellicht is Hiddink er dan net in geslaagd het nationale elftal naar de EK te loodsen.

Maar Rusland heeft genoeg andere opties om Hiddink te eren. (Dat er wat te eren valt, lijkt niet meer ter discussie te staan, want met deze toptrainer kan het niet misgaan, is de heersende opvatting.) Kijk hieronder maar eens wat Hiddink aan zijn prestaties in Zuid-Korea te danken heeft.

Van boven naar beneden: Hotel Hiddink Continental, Hiddink-postzegel, Hiddink-borstbeeld, Hiddink-stadion, Hiddink à la Koreaanse leider op reuzenfoto.

Hiddink komt nu echt (6) - Artikel

Wat heeft Guus Hiddink met Braziliaanse ijshockeyers te maken? Je kunt het lezen in mijn artikel voor de GPD-kranten van vandaag. Dat vind je onder meer HIER.

Hiddink komt nu echt (5) - Talent

Wie zijn die getalenteerde, jonge voetballers dan? De belangrijkste op een rij.

Laten we beginnen bij CSKA Moskou:
- doelman Igor Akinfejev: deze week pas 20 jaar geworden (!), nu al vaste keuze bij de landskampioen en de nationale ploeg (6 interlands). Rustig, betrouwbaar, voetbalt behoorlijk mee, tweebenig, goede reflexen.
- Aleksej en Vasili Berezoetski (23): grote verdedigende tweelingbroers, ogen beetje houterig, maar sterk in de duels en redelijk met een bal. Goed voor respectievelijk negen en zes interlands.
- Joeri Zjirkov (22): linkermiddenvelder, 4 interlands.

Dan Lokomotiv Moskou, dat een dramatische seizoensstart beleeft (4 duels, 1 punt):
- Marat Izmailov (23): behendige, tweebenige middenvelder. Ondanks zijn jonge leeftijd al goed voor 24 interlands. Opvolger van Mostovoi genoemd.
- Diniyar Biljaletdinov (21): frisse flankspeler/middenvelder, een genot om te zien, vind ik altijd. Pas 2 interlands, maar daar blijft het niet bij.
- Dmitri Sytsjov (22): rechtsbenige spits van Lok, die al 25 interlands speelde. Kwam al uit voor Olympique Marseille, maar keerde na een jaar terug naar Rusland. Zijn grote talent is er nog niet echt uitgekomen.

Van groot belang, gezien het gebrek aan goede spitsen, Zenit Sint-Petersburg:
- Andrej Arsjavin (24): mijns inziens het grootste talent op de Russische velden. Snel, behendig, uitstekende voorzet, dreiging naar de goal, onvermoeibaar en altijd gevaarlijk. Wel een erg klein en breekbaar mannetje. Negen miljoen euro (dollar?) moet hij kosten. En puur voetballend gezien is hij het waard. (Pas) 11 interlands.
- Aleksandr Kerzjakov (23): het maatje van Arsjavin. Kunnen elkaar blindelings vinden. Wederom een speler met genoeg technische bagage. Kerzjakov oogt alleen wat nonchalant, een echte macho met sterrenallures, lijkt me. Was twee keer topscorer van Rusland, maar zou er nog wel meer in mogen (en kunnen) trappen. 29 interlands.
- Aleksandr Anjoekov (23): verdediger/middenvelder, allrounder, 9 interlands.

Spartak Moskou:
- Vladimir Bystrov (22): aanvallende middenvelder/rechtsbuiten, 7 interlands.

Zie ook: Transfermarkt.de

Hiddink komt nu echt (4) - Hoge verwachtingen

De mensen die ik sprak over de aanstelling van Guus Hiddink als bondscoach van Rusland, hebben stuk voor stuk hoge verwachtingen van de Nederlandse coach. Een buitenstaander zou erin kunnen slagen een einde te maken aan terugkerende problemen, zoals botsende clubbelangen, eigen belangen van spelers, bobo's uit het sovjettijdperk, discussies over financiële problemen en de angstige, soms weinig vaderlandslievende houding van spelers ten opzichte van het nationale elftal. Zeggen zij. Bovendien karakteriseren ze Hiddink als een meesterpsycholoog.

Eerlijk gezegd denk ik dat de kans groot is dat Hiddink goede resultaten gaat boeken. Vanwege bovenstaande redenen en omdat hij een uitstekende voetbaltrainer/-coach is. Maar ook omdat hij op het juiste moment lijkt in te stappen. Hervormingen in het Russische voetbal in het algemeen en bij de Russische voetbalbond in het bijzonder zijn ingezet. En - belangrijker voor hoe Hiddink wordt beoordeeld - Hiddink krijgt de beschikking over een jonge, getalenteerde groep voetballers.

Hiddink komt nu echt (3) - Tips

Guus Hiddink gaat dus klussen met Russen. Een paar tips om zijn overlevingskansen te vergroten:

1. Houd president Poetin te vriend.
Poetin heeft niets tegen rijken, als ze zich maar met hun eigen zaken bemoeien en wat terug doen voor Rusland. Als kleine oligarch - jaarsalaris vijf of zes miljoen euro, een privé-jet om op en neer te vliegen - is Guus dus gewaarschuwd. Geen politieke uitspraken of hij eindigt in een strafkolonie in Siberië of - iets minder erg, lijkt me - in ballingschap in Engeland of Israël.

2. Laat je niet gek maken
Regelzucht, files, technische pauzes, niet nagekomen beloftes, stinkende toilets, een niet functionerende jacuzzi in je privé-jet, te veel wodka, voetbalbobo's uit de sovjettijd, dode zwervers op straat, de roddelende elitepers enzovoort - it comes with the job.
Kun je de spanning niet meer aan, breng dan een heilzaam bezoek aan Oh la la of Nightflight (zo vertelt men mij).

3. Geef Andrej Arsjavin alle vrijheid en vertrouwen.
Zonder deze lichtvoetige, Robben-achtige speler van Zenit is Rusland verloren. Hij is niet voor niets de duurste Russische voetballer op dit moment.

4. Win meer wedstrijden dan je voorgangers.
Commentaar overbodig.

5. Betaal belasting in Rusland (of niet)
In Amsterdam wonen, betekent in Amsterdam betalen. Zet het huis in Amsterdam op naam van je vrouw, huur een appartementje in een achterbuurt voor een paar honderd dollar per jaar en je miljoenen zijn veilig. Wel even uitschrijven in Nederland natuurlijk, anders krijg je de FIOD weer achter je aan...

Meer tips? Laat je commentaar achter onder dit bericht!

Hiddink komt nu echt (2)

Het is niet erg sympathiek en een beetje flauw, maar ik kan het niet laten. Als Guus 6 miljoen euro per jaar verdient, dan is dat dus:

- 500.000 euro per maand, of
- 115.384,62 euro per week, of
- 16.438,36 euro per dag, of
- 684,93 euro per uur

Maar Guus gaat natuurlijk niet zeven dagen per week, 24 uur per dag werken. Omgerekend naar een "gewone" 40-urige werkweek, inclusief vakantiedagen, komt hij uit op:

- ongeveer 26.000 euro per dag, of
- ruim 3.000 euro per uur

Een gemiddelde gepensioneerde in Rusland krijgt ongeveer 35 euro per maand. Guus verdient dus evenveel als 14.286 Russische gepensioneerden.

Hiddink komt nu echt

Het hoge woord is eruit. Guus Hiddink wordt bondscoach van Rusland, zo bevestigde hij zojuist zelf in het televisieprogramma Holland Sport. Er moeten alleen nog wat details worden geregeld. Dat zal wel te maken hebben met hoe hij zo min mogelijk van de 5 miljoen Engelse ponden aan de belasting hoeft af te staan.

Het nieuws komt niet echt als een verrassing. Er werd al gespeculeerd over zijn assistenten. Zie hier.
Sommige media geloofden in de aanstelling van Dick Advocaat, maar zij hebben het dus mis. Zie hier voor de pijnlijke canard van Zjizn.

Noodlot (2)

Met het overstromende toilet zat ik dus nogal in de penarie, dacht ik, maar zoals altijd in Rusland kan het nog veel erger. Toen ik vanmiddag in de metro stapte, kwam een walm van alcohol me tegemoet. Op de bank lag een zwerver, languit en uitgeteld. De plaatsen naast hem waren onbezet, de passagiers keken onbewogen voor zich uit. Niets bijzonders tot zover.

Twee stations verder stapte ineens een man naar de intercom. De zwerver had nog geen enkel teken van leven gegeven. De passagier sprak via de intercom zoals alleen Russen dat kunnen: kortaf, bijna snauwend, met weinig woorden.

De passagier op neutrale toon, alsof hij het volgende metrostation aankondigt:
,,Умер бомж." (,,Er is een zwerver gestorven.'')

Metrobestuurder:
,,Что? Повторите." (,,Wat? Herhaal het eens.'')

De passagier, nu harder, geïrriteerd maar nog steeds gelaten:
,,УМЕР БОМЖ. УБЕРИТЕ ЕГО." (,,Er is een zwerver gestorven. Haal hem eens weg.'')

De metrobestuurder, even gelaten en geïrriteerd:
,,Какой вагон?" (,,Welke wagon?'')

De passagier:
,,68, 69.''

En de passagiers gingen weer verder met uitdrukkingsloos voor zich uitkijken, de metro zette zich in beweging en de zwerver bleef even uitdrukkingsloos als zijn medepassagiers liggen. Wachtend op de schoonmaakploeg op één van de volgende stations.

Twee haltes verder was mijn eindbestemming. De man lag er nog. Logisch, een dode zwerver is geen reden om voor honderden metroreizigers een vertraging te veroorzaken.

Noodlot (1)

Collega Van Zwol schendt nu zelfs mijn copyright door hele mails van mij op zijn blog te plaatsen. ;-) Hij schaarde het noodlot dat mij gisteravond overviel onder de Russische mysteries. Hier mijn mail:

Hoi,
Ter info en ter verspreiding in huiselijke kring:
Ik ben een uur aan het boenen geweest in de badkamer op kantoor, nadat onze benedenbuurman over lekkage was komen klagen. Een reparateur heeft de boel opgelost en verzocht geen kranten meer als toiletpapier te gebruiken. Ik zou alle bezoekers van ons toilet willen aanraden dat advies op te volgen. ;-)
Groet,
Remco

Neeskens

De Russische pers beschouwt de aanstelling van Guus Hiddink als bondscoach van Rusland als een afgesloten zaak. Niet Hiddink maar wie zijn assistenten worden, was gisteren het thema in de gezaghebbende sportkrant Sportexpress. Er zijn - "volgens Nederlandse collega's" - twee gegadigden: Johan Neeskens of Pim Verbeek.

Dat zal wel zo'n beetje zo zijn gegaan. Russische correspondent praat aan de koffietafel met Nederlandse journalisten:
Russische correspondent: ,,Als Hiddink komt, dan heeft hij ook een assistent nodig. Wie zou hij dan meenemen?''
Nederlandse sportjournalist 1: ,,Pim Verbeek misschien, want die was al eens assistent van Hiddink.''
Nederlandse sportjournalist 2: ,,Neeskens ook en die is vrij.''

Zie hier: een stukje in Sportexpress is geboren!

(Overigens vreest uw eigen correspondent dat het wel eens kan kloppen. Een eigen voorspelling: Hiddink en Neeskens gaan Rusland naar het EK 2008 leiden, met dank aan de Robben-achtige Arsjavin, die vervolgens in de zomer van 2008 van Zenit Sint-Petersburg verhuist naar PSV, waar Neeskens de nieuwe coach wordt.)

Lente

De lente in Moskou is ingevallen en als in Moskou iets invalt, dan valt het ook goed in. De zon schijnt, de smeltende sneeuw zorgt voor plassen zo groot als meertjes en Tadzjiekse vrouwen verven de hekjes weer groen.

Binnenkort krijgen we de slanke lijfjes weer te zien: nog even en de vrouwen in het centrum gaan weer paraderen in hun korte rokjes. Ook onze vrienden hebben de strenge winter overleefd: de eerste ratten onder het flatgebouw waar wij kantoor houden, lieten vanmorgen hun vette lijfjes weer eens zien. Leve de lente, leve Moskou!

Raddraaiers

Nog even Wit-Rusland. De dag nadat tienduizend betogers de straat op gingen, plaatste de voornaamste regeringskrant in het rijk van Loekasjenko op de voorpagina een grote foto van een betoging. Die in Frankrijk wel te verstaan.

De boodschap was duidelijk: demonstreren is een slechte zaak, waaraan alleen raddraaiers meedoen en dus is het volkomen logisch dat de politie hard ingrijpt. Het was een cynische waarschuwing aan de betogers op het Oktoberplein.

Onderstaande cartoon kwam ik tegen en die zet toch wel een beetje aan het denken. Voor meer over de protesten en chaos in Frankrijk, zie de prima blog van collega Olivier van Beemen.

Bron: www.politicalcartoons.com

Loeka-moppen

Ik kan er geen genoeg van krijgen, Wit-Rusland en dictator Loekasjenko. Over zijn maffe uitspraken (,,Elke Wit-Rus heeft recht op menselijke eieren als ontbijt.'') heb ik al geschreven, maar er zijn natuurlijk ook de grappen over Batka, Vadertje Loekasjenko. Om deze mop moest ik erg lachen:

One day Bat'ka is driven through a village in his limo. They run over somebody's pig. Bat'ka, an honest person, stops, gives his driver $100 and tells him to find the killed pig's owner and apologize. The driver leaves and isn't back until two hours later, dead drunk. Bat'ka yells at him: "Are you crazy?" The driver replies: "I haven't done anything wrong: I took the money, put the pig into the sack, placed it on my back, walked down the village street and yelled - Dear people! I'm Lukashenko's driver and I've just killed this pig! - and suddenly they're all running towards me, with tears of happiness in their eyes, and start pouring me drinks, one after another..."

Meer moppen op Neeka's Backlog.

Impotente Russen

In Wit-Rusland lachten we om de idiote uitspraken van president Loekasjenko (,,Wit-Russen leven slecht, maar niet lang.''). In Oekraïne flirtte de toekomstig premier Joelia Timosjenko (tien dollar gewonnen als dit uitkomt) met een vervolgens uitermate trotse NRC-collega.

Maar ook in Rusland viel in de tussentijd wat te beleven. Ben benieuwd hoe vaak Reinoud Broekhuijsen (RTL4) de tekst bij dit filmpje heeft moeten inspreken, voordat hij erin slaagde alles te vertellen zonder in de lach te schieten.

In Oekraïne (10) - Graffiti

Nog zo'n post-catastrofale erfenis in Pripjat: graffiti. Alle muren van voorname gebouwen zijn volgespoten, ruim nà de ramp met de kerncentrale van Tsjernobyl. Het maakt van het gesloten stadje Pripjat een kunstenaarsnest, terwijl het toch al een museum was.

De artistieke Russische fotograaf en vriend Oleg Klimov heeft er een mooie serie van gemaakt. Klik hier! En bekijk ook zijn blog.
Voor meer over graffiti in Pripjat, zie collega en vriend Van Zwol.

In Oekraïne (9) - Pripjat

Pripjat is een naargeestig, verlaten stadje waarin vroeger de meeste arbeiders van de Tsjernobyl-kerncentrale woonden. Flatgebouwen in Pripjat staan leeg, een kamer boeken bij het plaatselijke hotel is onmogelijk geworden. De hele bevolking is geëvacueerd, enkele dagen na de kernramp van april 1986. Het merendeel van de 'slachtoffers' is terechtgekomen in Slavoetitsj (zie hier en hier).

De tijd heeft in Pripjat twintig jaar stilgestaan, al hebben dieven, toeristen en fotografen hun sporen nagelaten. In het kinderdagverblijf liggen poppenhoofden "toevallig" naast gasmaskers, een erg aantrekkelijke combinatie voor fotografen. En hoe komt die stoel van de gynaecoloog buiten te staan voor de ingang van het ziekenhuis?

In Oekraïne (8) - Tsjernobyl-Gestapo

Toestemming krijgen voor een bezoek aan Tsjernobyl bleek een hels karwei. Vriendjes van vriendjes benaderen, bellen, nog eens bellen, afgesnauwd worden, nog eens informeren, papieren invullen, documenten sturen en wachten, vooral wachten.

Niet zo lang geleden konden collega's nog geheel op eigen houtje de 30-km-zone rond Tsjernobyl bezoeken. Nu heeft de SBU, de Oekraïense veiligheidsdienst, de controle over de kerncentrale overgenomen. En plots is alles geheim, want wat zijn geheim agenten zonder geheimen?

Uiteindelijk bevinden we ons in het dronkelappentreintje (want de laatste van de drie ochtendtreintjes) vanuit Slavoetitsj naar Pripjat, van het nieuwe naar het oude Tsjernobyl in feite. Op het stationnetje van de centrale staat Anna van de Tsjernobyl-Gestapo ons op te wachten. Ze blijkt de hele dag niet te verlokken tot wat aardigheid, een glimlach of een beetje begrip voor fotograaf Oleg, die na een lange reis en twee dagen wachten werkelijk niets op de plaat mag vastleggen.

,,Niet fotograferen!''
,,Daar lopen is verboden!''
,,Hier blijven!''
,,Als je dit fotografeert, pak ik je rolletje af.''
,,Niet doen.''
,,Opschieten!''
,,Dat mag niet!''

We worden er steeds baldadiger van en Anna steeds strenger. Als we mopperend afscheid van haar hebben genomen, moeten we op het perron wachten, zodat we geen kant meer op kunnen. Als een collega terugloopt omdat hij wil plassen, voeren de bewakers eerst uitgebreid overleg. Daarna mag de collega onder begeleiding mee naar het toilet. Onze grappen (niet voor publicatie) worden niet gewaardeerd.

Tsjernobyl 2006. Hadden ze in 1986 maar zo goed opgepast...

In Oekraïne (7) - Slavoetitsj

Als we de autoriteiten in Slavoetitsj moeten geloven, dan gaat het nergens in Oekraïne zo goed als in dit stadje. Ondanks de sluiting van de Tsjernobyl-kerncentrale waarvan de beroepsbevolking grotendeels afhankelijk is/was. Hoe vrolijk het leven in Slavoetitsj is, kun je zien op deze foto's. Kun je nagaan hoe het elders in Oekraïne moet zijn volgens de plaatselijke autoriteiten van het bloeiende Slavoetitsj...