Te koop: boiler

Ik ben jullie nog de afloop schuldig van het toiletdrama (zie hier en hier) en de boilercrisis (zie hier, hier en hier). Op deze plek had ik graag willen schrijven dat al goed was aan het eind, maar op een of andere manier wil dat spreekwoord hier maar niet uitkomen.

De boiler is op onze kosten verwijderd. De eigenaresse van de flat was niet te vermurwen: het warme water eruit of jullie eruit, zoiets. In onze keuken staat daarom een geval zo groot als een watertank de hele dag niets te doen. Het zal wel een Russisch apparaat zijn... Liefhebbers kunnen zich melden, want ik ben het gevaarte liever kwijt dan rijk nu we het toch niet mogen gebruiken.

Voor de boiler is nu een apparaat in de plaats gekomen dat zo groot is als een toilettas. Het hangt aan de muur en ik moet zeggen: het water is lang niet zo koud meer. Stekker in het stopcontact en genieten maar van die lauwe straal. (Dat water en elektriciteit doorgaans niet zo goed samengaan, was voor onze panische en paranoïde eigenaresse dan weer géén probleem. Snap jij het of snap ik het?)

Goed nieuws was er te melden over het toilet op kantoor. Was, want ik heb zo lang getreuzeld met dit bericht dat het water alweer tot brilhoogte stijgt en het bad als vanouds grimmig begint te borrelen, als je een boodschap(je) doorspoelt. Dat wordt dus voor de derde keer slopen die hap.

Je begrijpt dat mijn gewaardeerde kantoorgenoot en zijn lieftallige assistente ook deze keer "heel toevallig" niet aanwezig waren. Maar ik ga niet voor een derde keer hozen met een dweil en een emmer, want dat is geen leuk werkje (zie cartoon). Ik zie de buurman al komen, met zijn klachten over watervallen langs het behang. Dus: het water heb ik afgesloten.

Nou, tot de volgende keer, zal ik maar zeggen.