Bevroren riviertjes, besneeuwd toendralandschap, moerassen en bomen zonder bladeren, zo ziet het noorden van West-Siberië er dus uit eind mei. Ik was mee met een persreisje van Gazprom, want zonder begeleiding kom je niet bij de strategische gasvelden in Rusland.
Het bezoek was kort maar krachtig. Vooral de reis: eerst met een vliegtuig zonder ramen (ik meen een Antonov 74) vijf uur vliegen naar Novi Oerengoj, een stadje in de middle of nowhere. Vervolgens met de helikopter (met ramen, zie foto) naar de gasvelden van Joezjno-Russkoje. En uiteindelijk met een bus over provisorische wegen hobbelend naar de boorplekken. (Plus weer terug.)
In dit onontgonnen gebied leidde Eduard Choedajnatov ons rond. In zijn bruinfluwelen pak deed hij zich voor als Mr. Nice Guy. Maar deze 'silovik', voormalig lid van de presidentiële administratie, duldde geen andere sprekers en toonde zich aan het einde van ons bezoek doodsbenauwd over de grapjes die hij had gemaakt. Of we erg voorzichtig wilden zijn met citeren... (...want olie en gas zijn enorm belangrijk, Choedajnatov wil geen ruzie met opperbaas Poetin en wil bovenal graag zijn baantje behouden.)
Van hem - Choedajnatov - en zijn arbeiders is Europa afhankelijk. Want "ons" gas moet uit de omgeving van Novi Oerengoj komen, via de Noord-Europese Gaspijpleiding. Daarover - en over de afhankelijkheid van Russische energiebronnen en de angst voor dit "politieke wapen" - gaat mijn feature, die zaterdag in de GPD-kranten te vinden zou moeten zijn.
woensdag 31 mei 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten