Oranjebal (2)

Oranjebal? Was dat niet eind april? Jawel, maar ik ontving onlangs een uitgebreide mail van de zanger die ons feest muzikaal een succes kwam maken, als opvolger van de legendarische Rien van Drunen. Ik moet zeggen: een uitermate sympathieke vent, want hij nodigde me uit voor een biertje. En dat terwijl ik toch een heel klein beetje ironisch over zijn optreden had geschreven. Dat kwam door datzelfde bier, zullen we maar zeggen.

Hoe dan ook, Patrick liet op mijn blog een verlate reactie achter die jullie wel zal zijn ontgaan. Het is een lezenswaardig verslag van zijn belevenissen. Omdat het een erg lang verhaal is, zal ik het in stukjes hakken, want jullie bloglezers houden niet van lange teksten.

Laten we beginnen bij dag 1, het bezoek aan de Nightflight, de avond voor het Oranjebal:

Een illusionaire wereld van Prada, hoogpolig tapijt en neptieten, waar wij onze neus voor ophaalden - en dan niet in de poeder zoals de meeste andere bezoekers. Onverrichter zake verlieten wij even na middernacht dit nepparadijs, waar wij de 'appels' toch niet hadden kunnen plukken, alleen al omdat die in waarde ruim twee keer ons honorarium oversteeg.
[...] Om één uur waren we terug in ons Litouwse Guesthouse. Rozig van een whiskey (in de Nightflight gekregen van een Bo Derek-achtige die mee wilde naar het Oranjebal, door mij professioneel van de hand gewezen) en wat wijn, doch verre van aangeschoten. Een eerlijk en hard Litouws matras nam de indrukken van de dag op als een spons.

Tot zover de eerste aflevering van de avonturen van Patrick Verheij in Moskou. Wordt vervolgd...