We bezochten vandaag Gori, de geboortestad van Josef Dzjoegasjvili oftewel Stalin. Hier staat de man die miljoenen de dood injaagde nog gewoon op zijn sokkel. Een heel museum is ingericht in dit bedevaartsoord voor Stalinliefhebbers. De muren hangen vol met uitvergrote documenten en portretten van de grote leider.Onze gids vertelde kundig op de automatische piloot allemaal feitjes, maar woorden als repressie, massamoord, uithongering, paranoia enzo zaten er niet bij. Mijn reisgenoot, historicus, voorzag een en ander soms van luchtig commentaar ("heeft zelfmoord gepleegd", "ja, wat zou er met hem zijn gebeurd?", "heeft zelfmoord gepleegd"), hetgeen werd beantwoord met een enigszins nerveus gegiechel.
Ach, het valt de inwoners van Gori niet kwalijk te nemen dat ze hun (voormalige?) held uitbuiten als toeristentrekpleister. Uitbuiten zat Stalin ook in de genen.
Leuk waren vooral de vele cadeautjes die waren tentoongesteld. Het museum heeft kennelijk geen magazijn, want twee paar klompen uit Nederland stonden ook in de etalage. In 1949, ter ere van zeventig jaar Stalin, gestuurd met de hartelijke groeten van de CPN en van De Waarheid. Wat zal kameraad Stalin er blij mee zijn geweest.
3 opmerkingen:
en toen hij die klompen had gekregen besloot hij ook de laatste boeren over de kling te jagen?
Het zijn toch wel echte Scherjonnetjes?
Ha, tsja... het kan best zijn dat die klompen het humeur van Stalin hebben verpest, als ze hem die gevallen werkelijk hebben durven tonen.
Een reactie posten