Patrick Verheij had nog wel even door willen spelen op het Oranjebal, maar dat zat er niet in. Een Russische prinses zat er wel in, vertelt hij aan het einde van zijn belevenissen in Moskou.
Een blonde vrouw en haar man kwamen naar me toe; 'Kun je de beuk er nog in gooien?'
'Ja graag! Elvis, Lee towers, Froger! Graag!' - had ik achter de hand! Maar onze Russische loste nu op in zweet. Kees en ik vonden het erg jammer, want we hadden - tegen de afspraken in - nog wel even willen 'knallen' met begeleiding van onze orkestband. Alle voortekenen over dit soort optredens (met orkestband) ten spijt! We waren bereid geweest te sterven in het harnas. Voor Volk en Vaderland! In de kelder van het Helikon! - down-town-Moskou!
Tja, dan waren we nu echt een legendarisch geweest.
Dat ik de dag daarna alsnog bijna de dood heb gevonden in de armen van een heuse Russische prinses... daarover misschien later op mijn eigen site. [...] En de juiste website, niet dat Ying-Yang- gezeik: www.patrickverheij.eu!
Tot zover de belevenissen van Patrick Verheij, met dank aan Patrick Verheij himself.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten