Rare, buitenlandse kwibus

Rusland is hartstikke xenofobisch (zie dit artikel van gisteren, bijbehorend rapport van de Raad van Europa en een eerder bericht van mij). Maar in de metropool Moskou kijken mensen buitenlanders zoals ik al lang niet meer aan alsof je van Mars komt. Alleen op het kinderdagverblijf van onze zoon word ik nog wel eens geconfronteerd met mensen die me nastaren of me net iets langer aankijken dan gewoon is. Ja, de pappa van Dima is een buitenlander.

Sinds deze week moet ik helemaal als een onbegrijpelijke, rare kwibus door het leven gaan. Dat komt zo. Ik neem geregeld allerlei prullaria mee uit de landen die ik bezoek. Vooral verkiezingspropaganda heeft mijn voorkeur. Zo heb ik een vriend al kunnen verheugen met een geel Nazarbajev-poloshirt (op de foto Nazarbajev en links gele t-shirts en baseballcaps). Want kosten noch moeite worden gespaard om dictators tijdens pseudo-verkiezingen in een pseudo-democratie aan de macht te houden.

Ook uit Oekraïne nam ik een lading memorabilia mee. Tot mijn schrik had mijn zoon van drie jaar één zo'n geval opgespeld, toen ik hem ophaalde van het kinderdagverblijf. Op zijn button stond te lezen: НАТО - НЕТ! Oftewel: NAVO - NEE!

Een westerling die tegen de NAVO is en wel zo fanatiek dat hij zijn zoon een button met een politieke slogan opspeldt. Nee, ze zullen die buitenlanders nooit begrijpen...