Kaalgeschoren koppen, vrouwtjes met iconen, mannen met kruizen. Wie had verwacht dat Moskou zaterdag roze zou kleuren, kwam bedrogen uit. De eerste poging een homoparade te organiseren, liep uit op zulke hevige protesten dat van een optocht geen moment sprake was.
De politie had alle locaties geblokkeerd en honderden leden van de OMON (de Russische ME) bleven gespannen wachten op een eventuele terugkeer van de homo’s, lesbies en buitenlandse steunpilaren. Maar de Russische deelnemers waren vrijwel allemaal al afgevoerd en de die-hards hadden zich verscholen in een koffiehuis.
Om een indruk te geven van het enorme gevaar van homoseksualiteit, Wikipedia schrijft: ,,The (OMON-)units are utilized in emergencies such as high-risk arrests, hostage crises and riots, as well as in response to acts of terrorism.''
Het was voor het eerst in mijn leven dat ik een indruk kreeg van hoe een heksenjacht er vroeger aan toe gegaan moet zijn. Baboesjka’s, skinheads en politie zochten naar homoseksuelen, maar ze waren nergens meer te vinden. Moskou, anno 2006. En dat in de maand dat Rusland het voorzitterschap kreeg van de Raad van Europa, de organisatie die moet opkomen voor de mensenrechten in ons werelddeel…
Mijn verhaal over de Gay Pride lees je vandaag (maandag) in de GPD-kranten.
maandag 29 mei 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Tegen beter weten in had ik toch gehoopt op een rustige parade. Positief vind ik wel dat een aantal homo's het hebben aangedurfd om als openlijk homoseksueel aan de tocht mee te doen. Petje af daarvoor!
triest, barbaren , terwijl bij de oproerpolitie procentueel ook homo's moeten zitten..........zielig dus ook
Een reactie posten