Ik ben dus weer terug in Moskou na een reisje naar de poolcirkel. De afstand van Novi Oerengoj naar Moskou is 2500 kilometer, maar van olie en gas naar homofobie is maar een kleine stap.
Kritiek op de mensenrechtensituatie in Rusland is namelijk op het tweede plan geraakt sinds het Westen begrijpt dat het afhankelijk is van Russische energiebronnen. Het is verstandig de Russische president Vladimir Poetin niet te veel voor de voeten te lopen met allerlei kritische uitlatingen, want anders kan hij als opperbaas van gas en olie wel eens vervelende maatregelen nemen.
Dat merkte Oekraïne tijdens de gasoorlog rond de jaarwisseling, al houdt Rusland vol dat het conflict van puur economische aard was. Oekraïne moest marktprijzen gaan betalen voor leveranties en bovendien was de grote buur de voortdurende diefstal van gas zat.
Europa kreeg onlangs al een waarschuwing dat Rusland zich op andere markten gaat richten als de expansie van monopolist Gazprom wordt gedwarsboomd. En ook de Amerikanen ondervonden al wat druk.
Want direct na keiharde kritiek van de Amerikaanse vice-president Dick Cheney op het Russische beleid (olie en gas zouden worden ingezet als middel voor ‘intimidatie en chantage’) stelde Rusland de beslissing over de ontwikkeling van de Shtokman-velden weer uit. Een groot deel van de energiebronnen daar zijn bedoeld voor de VS.
Toeval? Hmmm… De Russische pers schrijft al over het begin van een nieuwe Koude Oorlog.
(Over mijn reis naar de poolcirkel later meer.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
interessant, zijn we weer chantabel dadelijk nu weer door Moskou, hoe komen we zo snel mogelijk van olie en gas af als energiebron ?
Een reactie posten