De familie van president Koermanbek Salijevitsj Bakijev leerde ik kennen in Dzjalal-Abad. Met twee van zijn zes broers (Dzjoesoepbek en Akmat) en een tante at ik plov, noten en sappige vruchten uit de eigen tuin. (Links op de foto tante en Dzjoesoepbek op de veranda.)Inmiddels ligt Bakijev onder vuur, figuurlijk vooralsnog, in tegenstelling tot Erkinbajev. Zijn banden met de maffia staan ter discussie en zijn broers hebben allemaal een leuk baantje gekregen, in de goede traditie van vriendjespolitiek. Eentje is ambassadeur in Berlijn geworden, een ander gouverneur en een derde vice-chef van de veiligheidsdienst.
Wat schreef ik destijds ook al weer?
De inwoners van Masadan verwachten niet dat Bakijev hen extra zal helpen. Temirkoel Koebatov zegt: ,,Zijn beste kant is dat hij zijn familie of dorpelingen niet bevoordeelt.’’ Akmat vult aan: ,,Hij heeft als premier zijn eigen oom met pensioen gestuurd.’’
Ook Dzjoesoepbek behoort tot de slachtoffers. Zijn broer liet het omstreden nieuwe parlement zitten en Dzjoesoepbek kon naar zijn zetel fluiten. ,,Ik zit nu zonder werk.’’
En ik provoceerde nog een beetje:
Zijn rustige uitstraling en kracht worden geroemd. Hij waste zich ’s winters met sneeuw en deed aan boksen. Zijn zes broertjes maakten daarvan dankbaar gebruik als ze ruzie hadden. ,,Niemand durfde ons te grazen te nemen’’, zegt broer Akmat.
Dat klinkt als de vermeende chantage-praktijken van Bajaman Erkinbajev, een schimmige zakenman die het zuiden van Kirgizie zou ‘terroriseren’. Akmat: ,,Dat is onvergelijkbaar. Wij waren kinderen, hij is een volwassen vent. Een vuilak van wie het volk terug wil wat hij op vuile wijze heeft ingepikt.’’
Ben benieuwd wat de familie van de vermoorde Erkinbajev nu van Bakijev vindt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten