Het was even zoeken, maar afgelopen weekeinde haalde ik mijn sportschoenen uit de mottenballen. Ik had met de slechtste tennisser uit de Nederlandse gemeenschap in Moskou afgesproken, hoewel ik al snel liet zien dat het nog slechter kan. We hadden slechts één probleem, hetgeen een meevaller is op een sovjetbaan. We hadden geen ballen...De opzichter van de sportzaal pakte zijn zaklamp, scheen eens even diep in de kast en toverde een stoffig doosje tevoorschijn. Daaruit kwamen prachtige, antiquaire Leningrad-ballen. Ze moeten twintig jaar oud zijn geweest (en toch te snel voor onze krakkemikkige lijven, kun je nagaan).
Toen ik mijn sportschoenen had gevonden, had ik ook al een ontdekking gedaan. Ik was het vergeten, maar aan de laatste betoging van Een Ander Rusland heb ik een oranje hesje overgehouden (zie foto).
Wijs geworden door eerdere problemen - journalisten kregen soms ook onbedoeld klappen - deelde de GUVD de hesjes uit aan journalisten, als bewijs voor goede bedoelingen. Twee uur later kon ik tussen de rookbommen en wapenstokken de kofferbak waaruit de hesjes kwamen niet meer terugvinden.
Dus ligt het ding nog altijd te wachten op de volgende calamiteit. Ik zie het maar als een compensatie voor mijn kapotgetrokken jas in Nizjni Novgorod.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten