Herbegrafenis van in de bossen gevonden Sovjetsoldaten in de buurt van Smolensk.
(Foto Remco Reiding)
De Grote Vaderlandse Oorlog leidde de afgelopen weken tot een Koude Oorlog tussen Rusland en Estland, of beter een propaganda-oorlog vanuit Moskou. De Esten hadden het in hun hoofd gehaald plannen te maken voor de verplaatsing van een oorlogsmonument. De Russische autoriteiten spraken er schande van.
De kritische buur Estland had het al gewaagd uit de schoot van moedertje Rusland naar Europa te kruipen, omdat het de sovjettijd als een "bezetting" beschouwt. En nu durft het kleine landje ook nog een monument te verplaatsen voor soldaten van het Rode Leger.
Het volk werd opgehitst en zelfs weldenkende Russen vertelden mij dat ze erop los zouden slaan als ze op straat onverhoopt een Est tegenkwamen. Een cyber war volgde en tijdens straatprotesten kwam een betoger om het leven.
Het is één van de effecten van het beleid van Poetin, die de laatste jaren een flink sausje patriottisme over zijn land heeft geschonken. We worden doodgegooid met oorlogsfilms op televisie. De jongerenbeweging Nasji deelt cadeautjes uit aan veteranen. De militaire parade op 9 mei wordt een jaarlijks spektakel. Enzovoort.
Maar hoe zit het met de miljoenen vermiste soldaten die nog in de bossen liggen? Waarom zoeken de Russische autoriteiten niet naar deze soldaten, als zij zo begaan zijn met het lot van oorlogsslachtoffers? Waarom krijgen vrijwilligersorganisaties geen hulp, als de staat niet zelf zoekploegen inzet? Waarom is het een puinhoop in het militaire archief in Podolsk, waar medewerkers de stroom verzoeken om informatie niet aan kunnen en vrijwel geen enkel van de miljoenen bestanden is gedigitaliseerd?
In Smolensk zag ik hoe Rusland met zijn gesneuvelde soldaten omgaat. Schots en scheef werden de kisten van in de bossen gevonden soldaten op een vrachtwagen gestapeld, omdat de regionale autoriteiten te zuinig waren om een tweede vrachtwagen in te zetten. Maar als bestuurder wel vooraan lopen bij de plechtigheid en je vol laten lopen bij een eremaaltijd natuurlijk.
Nee, als je het mij vraagt, hebben de politici die Estland veroordelen een hele vrachtlading boter op het hoofd.
2 opmerkingen:
Kunnen we het ons wel veroorloven niet te luisteren naar nonkel Putin?
Een tragisch slaafs volk dat niet in staat is te leren en niet wil leren. Een volk dat onderworpen wil worden. Het was, het is, en zal nog lange tijd zo zijn. Laten we dit nooit vergeten.
Een reactie posten