Nasji (ook wel Nashi) trok een blik open en floeperdefloep daar waren ineens 60.000 kerstmannen en sneeuwmeisjes (Snegoerotsjka's) uit het hele land. Een gezellige boel: er was muziek, er werd gezongen, er waren cadeautjes. En omdat samen uit samen thuis is verlieten ze gezamenlijk het plein.
Je kunt het ook anders bekijken: tienduizenden in uniforme kleding die op marsmuziek dansten, het volkslied zongen en veteranen van de Grote Vaderlandse Oorlog een patriottisch cadeautje gaven. Ze verlieten marcherend het plein.
Schattig of griezelig? Het ene moment kreeg ik de slappe lach van al die suffe kerstmannen, het andere zag ik doembeelden voor me. Als het jonge volk uit de provincie zo naïef is, als ze niet inzien dat ze voor politieke doeleinden worden ingezet, dat hun reisje naar Moskou niet voor niets wordt betaald, hoe ver kan het Kremlin dan met deze jongelui gaan?
Op aandringen van de man op het podium stak iedereen keurig zijn handen in de lucht, toen dat werd gevraagd. De volgende stap: legergroene pakjes en gestrekte armen?
Tsja, Nasji... de antirevolutionaire jeugdbeweging die zich inzet voor volk en vaderland. Dat Vadertje Vladimir Vladimirovitsj maar bespaard mag blijven dat het gespuis uit Amerika hier een revolutie teweegbrengt. Nee, daar zal Nasji (De Onzen) wel voor zorgen. (Met de miljoenen uit het Kremlin en van loyale oligarchen die de hoogste bazen graag een plezier doen.)
Nasji herdacht de Slag om Moskou van 1941. Een veteraan zei op het podium: ,,De nazi's hebben ons er niet onder gekregen.'' Een Nasji-meisje voegde er even later aan toe: ,,Dit is een tijd van een nieuw geloof, geloof in een onoverwinnelijk Rusland.''
Nee, toch eerder griezelig dan schattig. Of ben ik nu een Russofoob?
zondag 17 december 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten