Anna Politkovskaja is dood. Vermoord in de lift van haar flat, ver weg van de Russische deelrepubliek Tsjetsjenië, waar ze zoveel kritische verhalen schreef over misstanden in het Russische leger en de vuile oorlog.
Over de doden niets dan goeds, maar collega-journalisten die haar interviewden vonden haar stuk voor stuk een bitch. Woorden als arrogant, onvriendelijk en hysterisch doen bij velen een belletje rinkelen. Toch stond Politkovskaja in het Westen bekend als dé vertegenwoordigster van de onafhankelijke, kritische pers in Rusland. Ze was een roepende in de woestijn van het dorre Rusland.
Ik maak me zorgen over iets anders. Na Bajaman Erkinbajev en Evgeni Koetsjerevski is Politkovskaja al de derde persoon die ik de afgelopen twee jaar interviewde die niet meer leeft. Apparaten gaan bij mij ook allemaal stuk. Draag ik dan toch fatale radiatie met me mee?
zaterdag 7 oktober 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
ach Remco, zo'n vaart zal het niet lopen. Als dat de score is van acht jaar journalistieke arbied, dan valt het best mee.
Als 'over de doden niets dan goeds' voor u geldt, dan is het opmerkelijk dat u niets positiefs over Politkovskaja schrijft, maar alleen vermeldt dat sommige collega's haar arrogant, onvriendelijk en hysterisch vonden. Veel belangrijker dan dat is dat ze een van de meest getalenteerde en dappere journalisten van Rusland was. Als ze daarnaast eventueel arrogant en onvriendelijk was, is dat niet heel interessant, iemand die zo goed was als zij kun je dat bovendien vergeven. Ik had wel eens de indruk dat er inderdaad iets van hysterie zat in haar publicaties, maar dat doet nog niet heel veel af aan de waardering die zij verdient.
U maakt zich echter naar eigen zeggen minder zorgen over de dood van deze collega-journalist dan om de vraag of het toeval is dat al drie mensen die u heeft geinterviewd zijn overleden. Nu, dat is spijtig. De moord op Politkovskaja was een zwarte dag voor de journalistiek en voor Rusland, en daar zou u iets minder licht over kunnen denken.
Beste Remco,
'...de verheffing van lompheid tot een soort moreel ideaal, dat gecultiveerde gebrek aan fijngevoeligheid, is iets dat we in het Nederlandse gedrag wel vaker tegenkomen.' Het is een citaat uit Ian Buruma's recente boek, en het lijkt me in dit geval helemaal op jou van toepassing. Probeer zelf eerst eens de moed van een Politkovskaja op te brengen, dat is heel wat anders dan een potje voetbal verlaan, nietwaar? En zie dan ook eens of je diezelfde o zo luchtige toon weet te handhaven.
Met niet zo vriendelijke groet van een oud-reisgenoot.
Max, Gerard: allereerst dank voor jullie reacties. Ik juich alle commentaar toe.
Jullie boodschap was duidelijk en ik zag er des te meer reden in om nog een stukje over Politkovskaja te schrijven. Nogmaals, dapper was Politkovskaja zeker en haar dood is een zwarte dag voor Rusland.
Overigens zijn er heel goede journalisten wiens werk bestaat uit "een potje voetbal verslaan". Ik heb zelf ook als sportjournalist gewerkt, dus ik vermoed dat de vergelijking daarop slaat. (Misschien is het de bedoeling dat ik me daarvoor moet schamen, maar dat doe ik zeker niet).
Nu bestaat mijn werk uit verslaggeving over de voormalige Sovjetunie. Sommige plaatsen en reizen zijn bijna net zo gevaarlijk als een bezoek aan een voetbalwedstrijd (in Putten ben ik achtervolgd door een met zijn paraplu zwaaiende supporter). Ik schrijf over deze regio op serieuze wijze.
Dit weblog kent echter doorgaans een luchtigere inhoud. Dat wil niet zeggen dat ik "lompheid tot een moreel ideaal wil verheffen". Ik zal proberen te balanceren tussen luchtigheid en fijngevoeligheid. Oké?
Remco, dank voor alle stukjes! een goede site die ik regelmatig bezoek. Jouw verhaal over Politkovskaya mag dan wel als negatief ervaren worden door enkele mensen hier. Ik zag het niet zo. En ik wist ook dat jij het een verlies vond maar daar hier in het blog niet over zou schrijven. Tenslotte heeft de hele wereld al gezegd wat de andere critici hier van jou willen. Maar aunb, wordt geen kopieermachine, blijf jezelf
Zodiac: Dank. Dat is inderdaad wat ik niet wilde op m'n blog: zeggen wat de hele wereld al zegt over de moord op Politkovskaja.
Een reactie posten