Corruptie (1)

Een waargebeurd verhaal:

Ivan (laten we hem zo noemen) liet zijn regeringsbadge zien, noemde voortdurend namen van belangrijke vrienden en somde al zijn hoge functies op. Hij begreep niet wat hem overkwam: desondanks bleef de politieman doorschrijven. Voor het eerst in zijn leven zou hij een bon voor een verkeersovertreding krijgen.

Ivan maakte nog eens duidelijk dat hij voor de regering werkte, belangrijke mensen kende en achterhaalde al slijmend de hobby van de agent. Maar de smeris ging door met schrijven. Dus belde hij een hoge functionaris, van wie de agent wel had gehoord. De man had dezelfde hobby als Ivan en de agent. ,,Weet je wat ik aan het doen ben?'' zei Ivan met de speaker aan. ,,Je gelooft je oren niet. Ik sta bij een agent die mij een bon wil geven! Ongelooflijk!''

Pas als de belangrijke vriend vriendelijk doch dringend verzoekt de bekeuring achterwege te laten, geeft de agent zuchtend toe. Ivan kan het maar niet geloven, hij blijft erover praten: nog nooit heeft hij zo'n eerlijke agent meegemaakt. Meestal is het laten zien van de regeringsbadge al voldoende om een bekeuring te voorkomen.

Dat alle agenten corrupt zijn, vindt Ivan doodnormaal. Dat hij nooit een bekeuring krijgt, is niet gek. En dat hij zijn machtspositie aanwendt om zo'n bon te voorkomen, is logisch. Dan zegt Ivan wie hij is. Hij is de belangrijkste adviseur van een niet onbelangrijk overheidsorgaan in Rusland. Waarover geeft hij adviezen? Hoe je corruptie kunt tegengaan...