Pedro heeft een kleurtje en alleen daarom is hij in Moskou per definitie een opvallende verschijning. Hij kwam vanuit Cuba naar Moskou om te studeren, toen iedereen nog moest geloven in het arbeidersparadijs. Inmiddels is de Russische hoofdstad een kapitalistisch walhalla geworden (alles is te koop) en schenkt Pedro drankjes in een Cubaans restaurant.Dat restaurant heet Aruba en het was onvermijdelijk dat dezelfde vraag als altijd boven kwam drijven. Waarom heet een Cubaans restaurant in hemelsnaam Aruba? Een serveerster had ons al eens schouderophalend verteld dat Aruba een eiland is. Vandaar.
Maar eigenwijs en vaderlandslievend als wij correspondenten zijn, namen we daar deze keer geen genoegen mee. Terwijl de muzikanten voor de zoveelste maal de klassieker Hasta siempre commandante Che Guevara aanhieven en wij in hetzelfde tempo de glazen tequilla ophieven, boog Pedro zich zichtbaar in verlegenheid gebracht over onze vraag. ,,Tsja, dat vroeg ik mij ook af in het begin. De chozjein (eigenaar) heeft dat bedacht.''
Is die chozjein soms een Rus, vroeg ik. Pedro glimlachte veelzeggend en schonk ons nog een tequilla in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten