donderdag 9 februari 2006

Raborus (2)

Over het positieve plasje van Heras gesproken: ik heb helemaal geen smoes gehoord van de Spanjaard. Ik kijk altijd uit naar de verklaringen van op doping betrapte sporters. Vooral wielrenners hebben veel fantasie. Lees hieronder mijn favoriete smoezen.

Die dope was niet voor mij, maar voor:
· mijn hond (Vandenbroucke)
· mijn schoonmoeder in Litouwen (Rumsas)
· een Russisch kinderziekenhuis (TVM)

Ik heb geen doping gebruikt, het middel zat in:
· mijn tandpasta (atleet Dieter Bauman)
· het rundvlees dat ik heb gegeten (velen)

Ik ben positief, maar ik kan er niets aan doen want:
· Ik heb de hele nacht met mijn vrouw gevreeën. Dat verklaart mijn te hoge testosteronspiegel (atleet Dennis Mitchell)
· Mijn tandarts heeft me verdoofd met cocaïne (Simoni)
· Ik heb Colombiaanse thee gedronken bij mijn schoonmoeder. Daar moet de coke in hebben gezeten (wederom Simoni)
· Ik heb bonbons gegeten bij mijn tante. Daar zat de cocaïne in (zei opnieuw Simoni)
· mijn hoge cafeïnegehalte komt doordat ik te veel koffie heb gedronken (Bugno)
· Ik ben geflikt. Iemand heeft iets in mijn bidon gedaan, terwijl ik in de kerk zat (Merckx)
· Ik heb duivenvlees gegeten. Die duivenmelkers drogeren hun beesten, dus vandaar (Van der Poel)
· We hebben bedorven kip gegeten (Gisbers, ploegleider van PDM)
· De hele ploeg is gedrogeerd bij het eten. Het is een complot (Garzelli)
· Het bandje zat te strak om mijn pols. Daarom viel mijn hematocrietwaarde te hoog uit (Erik Dekker)
· Ik heb last van jicht. Daarom gebruikte ik probenicide (Delgado)
· Mijn lichaam maakt zelf extra testosteron aan (Theunisse)

Ze hebben verboden middelen bij mij gevonden, maar:
· In mijn bagage, niet in mijn bloed. Ik wilde ze helemaal niet gebruiken. Ik had ze uit voorzorg (Frigo)
· Ik had ze in huis als researchobject. Ik ben namelijk een roman aan het schrijven (De Clercq)

(Met dank aan eigen archief en geheugen en diverse bronnen)

3 opmerkingen:

Frans Boerlage zei

Tot de volgende dopings-zaak!

Anoniem zei

Ik zat nog te zoeken naar eentje van Peter Winnen. Hij ging naar de dokter, wist dat het niet pluis was, maar kon alleen maar uitbrengen: "Alles om weer op de fiets te kunnen zitten."

Anoniem zei

Nog een leuke. Toen de soigneur van Virenque gepakt werd bij de Belgische grens met groeihormonen en andere troep was de eerste reactie van Virenque: "Het spul is toch wel op tijd in Dublin?"