Vandaag staat in het teken van de oefeninterland Rusland - Nederland. Voor het eerst ga ik met zoonlief naar een voetbalstadion in de hoop dat hij het leuk vindt. Ons lot ligt dus in handen van Bert van Marwijk, de wispelturige Nederlandse voetballers en Guus Hiddink.
Guus maakte op het afgelopen EK geen vrienden in de familie Reiding. We zijn sportief genoeg om te erkennen dat onze nederlaag volkomen verdiend was, maar dat is nog geen reden voor vrienden, schoonfamilie, kennissen en volstrekt onbekenden om mij massaal te herinneren aan dit treurige feit.
Erger nog, zoonlief werd op straat gepest, omdat hij voor Oranje was. De Russen treiteren dus niet alleen het kleine Georgië maar ook mijn kleine jongen. (We zinnen op wraak, maar vrezen het ergste.)
(Feitelijk klopt het overigens niet dat hij voor Oranje was, want hij was nog in de veronderstelling dat Oranje en Feyenoord hetzelfde waren en hij Feyenoord steunde tijdens het afgelopen EK. Was het maar zo...
In Turkije heb ik een Oranje-tenue voor hem gekocht. De verkoper wilde mij nog een Van der Vaart, Van Nistelrooy, Sneijder en Robben aansmeren, maar we wachtten geduldig totdat hij onderaan de grote stapel een passende Van Persie had gevonden. Dat zorgde voor meer verwarring over het verschil tussen Oranje en Feyenoord, maar dat nam ik voor lief.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten