Russisch absurdisme

Ik ben een groot liefhebber van absurdistische dialogen zoals deze in Nizjni Novgorod, vlak voor de mars van tegenstanders die nooit een mars werd. Helaas heb ik er in mijn stukken vaak geen ruimte voor, dus leve het weblog:

Opgewonden man: ,,Moet ik weer mijn documenten laten zien?’’
Agent: ,,Ja. Waar gaat u heen?’’
O: ,,Naar de demonstratie.’’
A: ,,Er is hier geen demonstratie.’’
O: ,,Wat is hier dan?’’
A: ,,Kinderspelletjes.’’
O: ,,Dan ga ik naar de kinderspelletjes.’’
A: ,,Met wat voor doel?’’
O: ,,Kijken.’’
A: ,,Dat mag niet.’’

Over absurdisme gesproken. The Moscow Times schrijft hoe het afliep met de oude vrouwtjes die ik op de gevoelige plaat vastlegde, voordat ik in mijn kraag werd gevat.

Two old women were standing still on the central square in Nizhny Novgorod, their arms linked. They were not among the activists or journalists who had been detained minutes before.
No more than five meters away stood a cordon of about 100 OMON riot police with batons and metal shields. Without warning, the officers thrust their shields forward and advanced. [...] With every step forward, the police banged their shields with their batons and shouted, "Back!"

Honderd zware jongens met wapenstokken, schilden en helmen tegen twee weerloze bejaarden. En het wordt nog gekker:

"We weren't even there to protest," said the other. "But now we have something to protest about."