Ik raak er niet aan gewend. Het lijkt wel alsof er nog steeds een revolutie gaande is in Kiev en misschien is dat ook wel zo. Heel Kresjtsjatik staat vol met tentjes: het oranje van Viktor Joesjtsjenko, het wit-rood van Joelia Timosjenko en - opvallend aanwezig - ook het blauw-rood van Natalja Vitrenko.En wat een mensen op straat! Ongelooflijk. Bij iedereen draagt een vlag, een lintje, een sjaal in de kleuren van de favoriete partij. Het lijkt wel of de Oekraïners, voor de oranje revolutie nog als makke lammetjes bestempeld, geen genoeg kunnen krijgen van ‘meetings’, demonstraties, straatfeesten en verkiezingen.
De Oekraïners zijn misschien gedesillusioneerd door de uitkomsten van de oranje revolutie, maar zeker niet inactief, berustend of cynisch, zo lijkt het. De echte keuzes gaan nu pas worden gemaakt, nu de dromerige sfeer van de revolutie heeft plaatsgemaakt voor realisme (zie mijn artikel in de GPD-kranten morgen).
Timosjenko sprak op Maidan, trok tienduizend mensen, draaide op een podium harde muziek en liet een enorm vuurwerk knallen. In deze verkiezingscampagne moet ongelooflijk veel geld zijn gepompt.
Grote afwezige in de kleurenzee is de verliezer van de presidentsverkiezingen van 2004, Viktor Janoekovitsj. Hij richt zich kennelijk volledig op het oosten van het land, dat hem trouw is gebleven.
1 opmerking:
Groeten uit Kamenets Podolski :)
Een reactie posten